22 Haziran 2010 Salı

Kantarada Mehmet Büyükfırat'ın Evi

1 yorum:

Adsız dedi ki...

bir gece annsızın başladı yüreğimizdeki sürgün.
ne anne dedi ne de baba.
herşey anlıktı herşey kabustu. ilkin inanmadık. belki de inanmak istemedik.
korktuk sürgün yemeye,korktuk sürülmeye, korktuk aslında terketmeye.
taaa ki bedenlerimiz ıslanınca uyandık
ve bıraktık geride aşklarımızı, özlemlerimizi,cedlerimizi
aslında bize aait ne varsa hepsini bıraktık bir gece ansızın.
işte yüreklerimizin titremesi , bakışlarımızın bulanması, gözlerimizin ıslanması
ve susukunluğumuz ve yalnızlığımız ve de hep geçmişe bakışımız
ve düne ait herşeyin bizi ağlatması bundandır.